Będąc w Jerzykowie należy przejechać na drugi brzeg jeziora i skierować ulicą Okrężną do miejscowości Kowalskie. Jednak cel naszej podróży mieści się tuż przed ową wsią. Mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Kowalskie a Jerzykowo. Tutaj na poboczu można bezpiecznie zaparkować auto i ostatnie metry do celu pokonać pieszo polną drogę, na której poboczach rośnie trzcina. Po kilkuset metrach widzimy wąski pas drogi z barierami a także – na pierwszy rzut oka – wyspę. To jednak jest półwysep, miejsce naszego przeznaczenia.

Odkrywamy Jezioro Kowalskie

Na Pojezierzu Gnieźnieńskim znajduje się wiele jezior. Są to akweny bardzo znane i popularne, jak również takie o których słyszeli tylko wytrawni wędkarze lub żeglarze. Wiele z tych jezior ma swoje tajemnice, wiele skrywa w swoich głębinach prawdziwe skarby. Dzisiaj zapraszamy nad jezioro Kowalskie w gminie Pobiedziska, piękne jezioro z...

Do półwyspu teoretycznie prowadzi też droga dojazdowa i miejsce to jest oznaczone jako parking. Jednak nie każdy dysponuje autem terenowym, a wyciągania auta w błocie jest średnio przyjemne. Chociaż miłośnicy jakiej rozrywki też się znajdą.

Wróćmy jednak do półwyspu. Nie posiada on oficjalnej nazwy, na mapach nie widnieje tego typu informacja. Powierzchnia według map leśnych wynosi około 3,60 ha. Drzewostan tam rosnący to głównie sosny, dęby oraz brzozy. Ich wiek szacuje się na 142 lata w zależności od gatunku.

Spacer brzegiem i ciekawe doły

Z tego miejsca rozpościera się piękny widok na całe jezioro Kowalskie. Jest to miejsce występowania ptactwa wodnego w postaci między innymi czapli, na które natrafimy gdy będziemy zachowywać się bardzo cicho. Warto przespacerować się południowym brzegiem półwyspu dochodząc do samego szczytu po stronie wschodniej. To z tego miejsca widzimy zaporę na jeziorze oraz lewobrzeżną część Jerzykowa. Gdy już jednak będziemy w tym miejscu to spójrzmy pod nogi na rowy w ziemi, to prawdopodobnie linia okopów.

Wiją się one niczym wąż na piasku. Każdy rów mający po kilkadziesiąt metrów, składa się z odcinków o wielkości od 3 do 4 metrów, który każdy zakręca pod kątem 45 stopni to w lewo, to w prawo, tworzą coś na wzór jodełki na parkiecie. Gdy pójdziemy wzdłuż tych linii zauważymy, że dochodzą one do 3 punktów na szczycie półwyspu. Zaś idąc w drugą stronę, kierując się w północną część, dojdziemy do dużej dziury w brzegu gdzie ślady się urywają.

Niestety zdjęcia nie odzwierciedlają kształtu okopów, ponieważ liście z okolicznych drzew przykrywają cały teren. Przez wiele lat okopy zostały spłycone i dzisiaj są to tylko zarysy tej formy fortyfikacji polowej.

Czym może być to miejsce?

Raczej nie jest stworzone przez naturę. Każdy miłośnik historii i militariów od razu wpadłby na pomysł, że to zapewne linie umocnień ziemnych potocznie zwanych okopami.
Być może był to punkt obserwacyjny dla położonego kilkanaście kilometrów od tego miejsca lotniska wojskowego w Bednarach.

Czy takie było przeznaczenie tego miejsce, to polecamy do zastanowienia dla każdego kto będzie chciał odwiedzić to miejsce.

Pozycja GPS półwyspu: 52°28'40.2"N 17°10'00.2"E

Fot. Sz. Raith