Dzisiejsza nasza propozycja dobra jest zarówno na weekendowy spacer, jak i na wycieczkę rowerową. Po ostatnich wyprawach po lasach postanowiliśmy zmienić trochę otoczenie a że zapowiadane były opady śniegu więc nie chcieliśmy jeździć daleko od domu. Wybraliśmy trasę Wierzenica – Kicin, gdzie znajduje się trasa Drogi Różańcowej.
Wierzenica jest to wieś położona w województwie wielkopolskim w powiecie poznańskim, gminie Swarzędz na prawym brzegu rzeki Głównej. Pierwsza wzmianka o Wierzenicy pojawiła się w dokumencie z 1154 r. Zbiluta obywatela polskiego w którym zanotowana została jako Vereniz. Tutaj przy zabytkowym drewnianym kościele św. Mikołaja należącym do Szlaku Kościołów Drewnianych wokół Puszczy Zielonki zostawiamy samochód, jest tutaj bardzo wygodny pięknie zagospodarowany parking.
Można już rozpocząć Drogę Różańcową, ale warto zatrzymać się przy kościele i zajrzeć do środka. Parafia w tym miejscu została założona w XIII w., a istnienie kościoła w tym miejscu odnotowano już w 1335 roku. W 1510 r. kościół nosił już wezwanie św. Mikołaja. Obecny kościół jest drewniany, kryty gontem i został zbudowany na miejscu starszego w XVI w., najstarsza jego część, nawa i prezbiterium pochodzą sprzed 1589 roku, a wieża pochodzi z lat 1771–1778.
W kościele znajduje się kaplica grobowa rodziny Cieszkowskich. Po zrobieniu kilku zdjęć udajemy się na drogę wskazaną drewnianym drogowskazem, starym brukiem podchodzimy pod górkę. Ukazuje się nam piękny widok na wieś oraz kościół, i kończy się miejscowość Wierzenica.
Ukazuje się kolejna kapliczka. Na całej trasie pomiędzy miejscowościami znajduje się dwadzieścia pięknych drewnianych kapliczek różańcowych, które powstały jako wotum dziękczynne za 1050 lat chrześcijaństwa w Polsce. Kapliczki zaprojektował i zbudował w swojej firmie „A-Z” Jacek Napiontek, ale pomysł ustawienia kapliczek pojawił się już w roku 2011. Pomysłodawcami byli Patrycja Owczarzak ze Związku Międzygimnnego „Puszcza Zielonka” oraz proboszczowie z Wierzenicy i Kicina. Już od lat 1812 do 1947 obie parafie były mocno ze sobą związane, gdyż każdy z proboszczów Kicina zarządzał jednocześnie parafią wierzenicką. Stąd wiadomo, że między Kicinem a Wierzenicą i Wierzenicą a Kicinem wędrowali przez lata księża, którzy byli proboszczami obu parafii jednocześnie.
Droga do Kicina przebiega przez pola, teraz zasypane białym śniegiem wyglądają pięknie. Co jakiś czas pojawiają się delikatne wzniesienia, kępy drzew na polach, wzdłuż drogi, którą idziemy piękna aleja starych drzew. Tam, gdzie są odkryte pola, zaczynamy odczuwać, że jest mróz, a i wiatr wieje dość mocno.
Kolejne kapliczki pojawiają się to między drzewami, to na odkrytym polu. Mijamy kolejną piękną aleję drzew, to Ścieżka im. Augusta Cieszkowskiego, zachęca, żeby skręcić, ale zostawiamy ją na kolejną wycieczkę.
Idąc dalej zbliżamy się do lasu. Małe stado saren zaczyna uciekać by skryć się pośród drzew. Po prawej stronie w oddali z lasu wyłania się wieża na Dziewiczej Górze oraz widać już pojedyncze domy. Powoli zbliżamy się do wsi Kicin. Po przejściu ok 3,5 km, naszym oczom ukazuje się drewniany kościół Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, kolejny na Szlaku Kościołów Drewnianych wokół Puszczy Zielonki. Powstał on na miejscu wcześniejszego kościoła pw. Wszystkich Świętych, pochodzącego prawdopodobnie z XIII w., (pierwsze wzmianki o nim w 1405 r.).
W 1749 świątynię rozebrano a na jej miejscu zbudowano nową drewnianą w 1751 r.
Kościół pięknie wygląda na małym wzniesieniu, przyprószony śniegiem. Wokół kościoła robimy kilka zdjęć i po chwili odpoczynku wyruszamy w drogę powrotną. Wracamy tą samą trasą, gdyż jest dość chłodno i nie chcemy nadrabiać dodatkowych kilometrów. Cały spacer to i tak ponad 7 km. Myślę, że wrócimy w te strony już wiosną.
Fot. E. Malicka
Serwis pojezierze24.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
Artykuł nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy!