W poprzedniej części został omówiony pierwszy okres funkcjonowania obozów jenieckich w Szubinie. Dla przypomnienia ze względu na przeważający podział narodowościowy historię obozów podzielić można na kilka okresów:
– Okres „polski”: jesień 1939 r. – wiosna 1940 r.,
– Okres „brytyjsko-francuski”: wiosna/lato – do końca 1940 r.,
– Okres „francuski”: od początku 1941 r. do września 1942 r.,
– Okres „brytyjski”: od października 1942 r. do kwietnia 1943 r. oraz
– Okres „amerykański”: od maja 1943 r. do stycznia 1945 r.
Po wywiezieniu z obozów polskich żołnierzy obóz stał się miejscem dla brytyjskich jeńców wojennych, pochodzących z Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego, który wspomagał Francję w obronie przed napaścią III Rzeszy. Do obozu zaczęli również trafiać jeńcy francuscy. W związku z tym wyróżnić możemy drugi okres w funkcjonowaniu obozu, który trwał umownie od wiosny/lata 1940 roku aż do końca 1940 r.
Zmianie uległa również oficjalna nazwa obozu. Na początku sierpnia 1940 r. utworzono Stalag XXI B/H Schubin. Przez krótki czasu pod obóz macierzysty podlegał również obóz filialny Stalag XXI B/Z Schokken.
Oprócz obozu jenieckiego dla podoficerów i szeregowych 18 września powstał w Szubinie obóz jeniecki dla oficerów. Uzyskał nazwę Oflag XXI B. W obozie oprócz samych oficerów przebywali przysługujący im ordynansi.
Obóz umieszczono na tym samym terenie co Stalag. Była to sytuacja dość dziwna. Może to było powodem, że taki stan rzeczy przetrwał jedynie trzy miesiące. Na początku grudnia Stalag został przeniesiony do Turu, leżącego ok. 10 km od Szubina. Tym samym w samym Szubinie pozostał jedynie Oflag XXI B.
Fot. Archiwum Państwowe w Bydgoszczy
Serwis pojezierze24.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
Artykuł nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy!