Po zajęciu Szubina przez niemieckie Wehrmacht we wrześniu 1939 r. miasto przemianowano na Altburgund. Niemalże od samego początku w mieście i okolicach Niemcy popełniali liczne mordy na miejscowej ludności. Kilkaset osób również zostało wysiedlonych na tereny Generalnego Gubernatorstwa, gdzie udzielnym władcą był prawnik Hans Frank.
W mieście Niemcy założyli dwa obozy. Jeden był to obóz pracy dla Polaków, który istniał od września 1939 do stycznia 1940 roku. Nim jednak zajmiemy się w innym czasie.
W 1940–1945 w Szubinie i okolicach powstały obozy jenieckie dla żołnierzy alianckich: „Stalag 64”, „Oflag XXI B”, „Stalag XXI B” i „Oflag 64 Altburgund” z przeznaczeniem dla żołnierzy polskich, francuskich, brytyjskich, amerykańskich, rosyjskich oraz Australijczyków.
Ze względu na przeważający podział narodowościowy historię obozów podzielić można na kilka okresów:
- Okres „polski”: jesień 1939 r. – wiosna 1940 r.,
- Okres „brytyjsko-francuski”: wiosna/lato – do końca 1940 r.,
- Okres „francuski”: od początku 1941 r. do września 1942 r.,
- Okres „brytyjski”: od października 1942 r. do kwietnia 1943 r. oraz
- Okres „amerykański”: od maja 1943 r. do stycznia 1945 r.
Początkowo obóz był wykorzystywany najprawdopodobniej przez zbrodniczą organizację Selbstschutz (Samoobrona) do przetrzymywania Polaków, którzy w jakikolwiek sposób mieli narazić się III Rzeszy lub stanowić dla niej jakiekolwiek zagrożenie. Wśród jeńców najwięcej było nauczycieli oraz powstańców wielkopolskich.
Najprawdopodobniej 26 września obóz został przejęty przez Wehrmacht z przeznaczeniem na obóz dla jeńców wojennych. Już 4 października do obozu skierowano kontyngent kilkuset jeńców. Nie wiele jednak wiadomo na temat szczegółów funkcjonowania tego obozu.
1 grudnia 1939 roku doszło do powstania dwóch obozów jenieckich, przeznaczonych dla szeregowych żołnierzy i podoficerów. Stąd nazwa Stalag w odróżnieniu od obozu oficerskiego nazywanego Oflagiem.
Powstały w tym czasie Stalag XXI B1 Schokken, w dzisiejszym Antoniewie, zlokalizowanym ok 70 km od Szubina oraz Stalag XXI B2 Schubin. Jak łatwo się domyślić drugi z obozów umiejscowiono już w samym mieście. Obóz funkcjonował do marca lub maja 1940 roku. Wtedy to doszło do ewakuacji jeńców w głąb III Rzeszy. Przeniesienie polskich żołnierzy w głąb Rzeszy pozwoliło na zmniejszenie ryzyka podjęcia ucieczki oraz było potrzebne dla utworzenia miejsc na spodziewanych jeńców z mającej się wkrótce zacząć inwazji na Francję. Tak też faktycznie się stało.
Nowymi „lokatorami” obozu jenieckiego w Szubinie stali się żołnierze z Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego.
(cdn)
Więcej o autorze: krzysztofdrozdowski.pl
Serwis pojezierze24.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
Artykuł nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy!