Kwieciszewo – wieś przy drodze krajowej nr 15, administracyjnie położona w gminie Mogilno, przez którą przepływa rzeka Noteć wpadająca na północy wsi do Jeziora Bronisławskiego. Przez miejscowość przebiega historyczna granica oddzielająca Wielkopolskę od Kujaw.
Wieś pierwotnie była własnością książęcą, od 1145 r. własnością kanoników regularnych w Trzemesznie, w 1342 r. otrzymała lokację miejską z rąk króla Kazimierza Wielkiego, którą utraciła podczas zaborów w 1873 r.
W miejscowości znajdują się dwa zabytkowe kościoły – ewangelicki z początku XIX w. (1834 r.) i kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny z XVI w. Kościół poewangelicki wybudowano w cegle, w stylu późnoklasycystycznym, zwrócony prezbiterium ku południu. Prezbiterium zamknięte jest wielobokiem, z zakrystią od zachodu, a do prostokątnej nawy głównej przylega czterokondygnacyjna wieża od północy. Obecnie kościół jest nieużytkowany. Od kilku lat planuje się w nim utworzyć centrum promocji i muzeum pogranicza kujawsko-wielkopolskiego.
Kościół pw. św. Marii Magdaleny zbudowano w stylu późnogotyckim. Świątynia została wzniesiona z fundacji kapituły gnieźnieńskiej w 1522 r. (na miejscu wcześniejszej zbudowanej ok. 1326 r.), a konsekrowano ją w 1622 r. Jest to budowla orientowana, murowana z cegły, a do budowy prezbiterium użyto kamienia polnego. Nawę główną, pierwotnie trójprzęsłową, przedłużono o jedno przęsło ku zachodowi w 1913 r.
Kościół był wielokrotnie odnawiany po pożarach w latach 1708, 1833, 1877, 1905 i 1945. W ołtarzu głównym warto zwrócić uwagę na kopię obrazu Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 2 poł. XVI w., namalowaną przez Leona Torwirta z Torunia, nazywaną przez mieszkańców Matką Boską Kwieciszewską. Pod chórem, na suficie znajduje się historyczne malowidło, które powstało prawdopodobnie na tysięczną rocznicę obchodów Chrztu Polski. Natomiast na jubileusz 1050-lecia tego ważnego wydarzenia w dziejach polskiego narodu, do parafii sprowadzono relikwie św. siostry Faustyny.
Mieszkańcy kwieciszewskiej parafii zawsze dumnie obchodzili historyczne rocznice. W kruchcie kościoła znajduje się wmurowana żeliwna tablica upamiętniająca 200-lecie zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, które obchodzono w 1883 r. W kraju pozostającym wówczas pod zaborami obchody te stały się prawdziwą manifestacją narodową. „VENI * VIDI * DEUS * VICIT” – tymi słowami Jan III miał listownie oznajmić papieżowi o swoim zwycięstwie pod Wiedniem. Jednak powiedzenie to jest znacznie starsze od Sobieskiego.
W podobny sposób cesarz Karol V (1500–1558) odniósł się do zwycięstwa w bitwie pod Muhldorf w 1547 r.; powiedział wtedy: „Veni, vidi, Deus vicit – Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężył Bóg”. Wcześniej, bo w 47 r. p.n.e., po bitwie pod Zelą, Juliusz Cezar powiedział: „Veni, vidi, vic - Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem”. Po drugiej stronie kruchty znajduje się druga tablica poświęcona śp. ks. proboszcza Stanisława Kubińskiego, który złożył swoje życie za Wiarę i Ojczyznę zamęczony gazem w Dachau w 1942 r.
Obok świątyni znajduje się murowana z cegły dzwonnica z dwoma dzwonami. Jeden z dzwonów kościelnych odlał w 1711 r. toruński ludwisarz Henryk Wreden (ludwisarz ten odlewał także dzwony do Strzelna i Ostrowa).
Fot. D. Rybak
Serwis pojezierze24.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.