Dąbrowa

Gmina Dąbrowa położona jest w południowej części województwa kujawsko – pomorskiego w powiecie mogileńskim. Zajmuje obszar 11.051 ha, z czego blisko 21 proc. stanowią piękne czyste lasy będące naturalną ostoją licznej zwierzyny leśnej. Wśród nich szczególną wartość ma posadzony pod koniec XIX wieku las bukowo-dębowy chroniony jako Rezerwat Przyrody Mierucinek. Lasy są także miejscem, gdzie z dala od zgiełku cywilizacji można znaleźć ciszę i spokój. Istotną rolę spełnia pas lasów ochronnych, które pozwalają niwelować negatywne wpływy dużych zakładów przemysłowych znajdujących się w gminach sąsiednich.

Wyjątkowy walor to także ciekawe położenie regionalne gminy, na pograniczu gdzie mieszają się wpływy kulturowe Wielkopolski, Kujaw i Pałuk. Można tu znaleźć nie tylko ślady niezwykłej historii, ale i zobaczyć dynamicznie zmieniające się wsie, gdzie rolnictwo godnie czerpie z dorobku i tradycji poprzednich pokoleń i z powodzeniem, płynnie przystosowało się do surowych unijnych standardów.

Centrum gminy, a jednocześnie siedzibą samorządu jest wieś Dąbrowa. Ludność Gminy Dąbrowa liczy 4761 mieszkańców, którzy zamieszkują w 14 wsiach: Białych Błotach, Dąbrowie, Krzekotowie, Mierucinie, Mierucinku, Mokrym, Parlinie, Parlinku, Sędowie, Słaboszewie, Słaboszewku, Sucharzewie, Szczepankowie i Szczepanowie, z których każda tworzy odrębne sołectwo.

Mimo, że gmina ma typowo rolniczy charakter na jej terenie jest wiele miejsc atrakcyjnym pod względem turystycznym i kulturowym. Są atrakcyjne zabytki wpisane do rejestru wojewódzkiego, do których zalicza się przede wszystkim architekturę sakralną: prawdziwa perełką architektoniczną jest Zespół Kościoła Parafialnego p.w. Św. Wawrzyńca w Parlinie, który tworzy kościół drewniany z XVII wieku, dzwonnica i plebania z XIX wieku. W kościele zobaczyć można wyjątkowo piękne i cenne barkowe figury Św. Barbary, Św. Małgorzaty, Św. Nepomucena z XVIII wieku, figurę Św. Rocha z XIX wieku, obrazy olejne na płótnie: Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz Św. Kajetana. Do zabytków architektury sakralnej należy też poewangelicki Kościół Parafialny p.w. Najświętszej Marii Królowej Polski z 1912 roku. W Kościele Parafialnym p.w. Św. Bartłomieja w Szczepanowie, wybudowanym ok. 1848 roku znajdują się trzy ołtarze z drewna polichromowanego z XVII i XVIII wieku, drewniany krucyfiks gotycki pochodzący z ok. 1500 roku, i wyciosana w kamieniu kropielnica z XVI wieku. Całości dopełnia drewniana dzwonnica z przełomu XVIII/ XIX wieku.

Warte zauważenia są również pozostałości zespołów dworskich w Sucharzewie i Słaboszewku. Szczególnie ważny dla historii gminy jest ten ostatni. W okresie międzywojennym na zaproszenie ówczesnych właścicieli – Państwa Kazimierza i Amelii Zdziechowskich bywał tam i koncertował znakomity pianista – Witold Małcużyński, który był stałym gościem dworu. Lato 1937 spędził w Słaboszewku Witold Gombrowicz i nie mniej znani eseista i poeta, autor Podróży do piekieł  - Bolesław Miciński z żoną, a także autor Popiołu i diamentu Jerzy Andrzejewski. Ślad pobytu Andrzejewskiego na terenie Gminy Dąbrowa uwidoczniony jest w treści "Popiołu i diamentu", którego bohater, Maciek Chełmicki dowiaduje się z rozmowy z Krystyną, że mieszkała ona na wsi: w Poznańskiem, niedaleko Mogilna.

Równie interesujący, a przy tym tajemniczy jest kamień położony w Leśnictwie Mierucinek w pobliżu wsi Krzekotowo, na którym wyryty jest krzyż maltański i rok 1741. Niestety, dotychczas w żaden sposób nie udało się wyjaśnić ani jego pochodzenia ani historii, choć wzmianki o nim znaleźć można w przewodnikach turystycznych.

Niewątpliwą atrakcją turystyczną gminy są pomniki przyrody ożywionej, do których zalicza się m.in. klon jawor rosnący w parku wiejskim w Dąbrowie o blisko czterometrowym obwodzie pnia oraz 32 stare i potężne modrzewie europejskie, rosnące w Szczepanowie, znane jako „Aleja Modrzewiowa”.

Gmina może poszczycić się także własnym źródełkiem znanym pod nazwą Źródła Św. Huberta znajdującym się w odległości 50 m od brzegu Jeziora Ostrowieckiego. Niedaleko źródła, w szczepanowskich lasach jest ogromny głaz narzutowy zwany „Kamiennym Domem” o obwodzie 14 m, leżący w Leśnictwie Niedźwiedzi Kierz.

 Gmina Dąbrowa potrafi docenić swoje historyczne dziedzictwo i w wyjątkowy sposób łączy je z czasem współczesnym. Przyszłość gminy to jej wyjątkowi mieszkańcy, którzy tworzą nowe oblicze naszej Małej Ojczyzny. (źródło: ug-dabrowa.pl)