Zespół pocysterski w WągrowcuZespół pocysterski w Wągrowcu

0 0 1953

Wągrowiec od XIV wieku aż do 1835 roku związany był z cystersami. Swoją siedzibę z Łekna, leżącego niedaleko Wągrowca, cysterski przenieśli pod koniec XIV wieku, rozpoczynając budowę kościoła i klasztoru. Świątynię pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ukończono około 1455 roku, a klasztor w 1512 roku.

Zabudowania zniszczone podczas pożaru w 1747 roku, odbudowano w stylu barokowym pod koniec XVIII wieku (w 1799 roku). Pracami kierował włosi architekt Jan Catenazzio.

W czasie zaborów, po kasacji zakonu, w budynkach klasztornych znajdował się m.in. sąd powiatowy i więzienie. Kościół przejął zaś funkcje parafialne.

Budynki ponownie strawił pożar w nocy z 20 na 21 stycznia 1945 roku, w wyniku podpalenia przez uciekających z miasta Niemców. Odbudowa trwała do lat 60-tych XX wieku. W latach 1968 – 1997 w klasztorze mieścił się Dom Zasłużonego Kapłana Archidiecezji Gnieźnieńskiej im. ks. Jakuba Wujka. Trójskrzydłowy, pocysterski budynek klasztorny przylega do kościoła od strony południowej.

Będąc w klasztorze, warto zwrócić uwagę na cenną późnogotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z 1510 roku. Z kolei bogato zdobiony ołtarz soborowy, tron papieski oraz lektorium znajdujące się w kościele wykorzystane były podczas uroczystości milenijnych i wizyty Ojca Świętego w Gnieźnie w 1997 r.

W klasztorze można także zwiedzić podziemia kościoła pocysterskiego, w których dokonywano pochówku zakonników. 

KAROL SOBERSKI
Fot. K. Soberski

Zespół pocysterski w Wągrowcu

Mapa google
ReklamaA1