Obielewo. Zabytkowa kapliczka z Chrystusem Ukrzyżowanym

Czy ktoś z naszych Czytelników zwiedza maleńkie wioski położone gdzieś na uboczu, które zamieszkuje mniej niż 100 osób, w kilku lub kilkunastu domostwach? No właśnie, 99 proc. odpowiedzi brzmi: nie. Szybko je mijamy, nawet się nie zatrzymując. I to jest nasz błąd. Te miejscowości skrywają prawdziwe skarby!

Często się zastanawiamy: „Co to za dziura, czy jest tam w ogóle coś godnego uwagi?” Maleńkie miejscowości wydają nam się mało atrakcyjne, kojarzą nam się z zacofaniem, PRL-em, PGR-em, biedą oraz kompletną nudą. Część tych miejsc ma śmieszną, oryginalną nazwę, wtedy zatrzymamy się na chwilę by przy znaku z nazwą wsi zrobić selfi. Niestety o większości nigdy nie słyszeliśmy, nawet ich nazwa nie obiła nam się o uszy, a po przejechaniu 10 km wyrzuciliśmy ją całkowicie z pamięci.

Warto czasem wykorzystać ten 1 proc., gdyż w wielu z tych miejsc znajduje się coś wartego zobaczenia. Taką właśnie miejscowością jest Obielewo. Położone pomiędzy Buszkowem, Załachowem a Młodocinem (powiat żniński, gmina Łabiszyn). Jest najmniejszą wsią w całej gminie. Według ostatniego Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań zamieszkuje tam zaledwie siedemdziesiąt osób. Obielewo to wieś pofolwarczna, w której częściowo zachowały się zabudowania. Dawny dwór (z II poł. XIX w.) po ostatniej wojnie był jeszcze zamieszkiwany, jednak w wyniku braku jakichkolwiek prac remontowych uległ zdegradowaniu. W latach 60-tych XX w. został niestety rozebrany.

Obielewo nazywane jest zagłębiem siedmiu stawów i rzeki Noteć. Stawy są własnością prywatnych osób, natomiast Noteć stanowi naturalną granicę, oddzielającą miejscowość od sąsiedniego Lubostronia. Trudno określić datę i skąd pochodzi nazwa wsi. Pierwsze wzmianki zapisane są w bulli papieskiej z 1236 r., która wspomina miejscowość jako posiadłość biskupów gnieźnieńskich. Inny dokument, w którym podawana jest nazwa Obielewo, pochodzi dopiero z 1369 r., wzmianka ta dotyczy rozebrania młyna na Noteci. W XVI wieku na tym terenie funkcjonował folwark, który wg rejestrów poborców (w latach 1577-1579) płacił dziesięcinę proboszczowi w Górze (dzisiejszy Żnin). W 1846 roku właścicielem obielewskiego majątku był Sylwester Sławski, a po nim Niemiec o nie znanym nazwisku.

Dawniej największą atrakcją tej miejscowości był dwór zbudowany na prostokątnym planie, o czym świadczą zachowane relikty. Dzisiaj jest nią murowana kapliczka z zabytkową figurką Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego z przełomu XIX i XX w. Kapliczka jest sporych rozmiarów, na podmurówce kamiennej, otynkowana i pomalowana na słoneczny kolor, darzona jest do dziś ogromnym szacunkiem i żywym kultem wśród mieszkańców wsi (zawsze zadbana, przyozdobiona kwiatami, zapalone są znicze, otoczenie zagospodarowane z ławkami, nawet czasem można spotkać modlących się ludzi).

Historia z wojny francusko-pruskiej

Z kapliczką związana jest bardzo ciekawa historia. Otóż według opowieści przekazywanych z pokolenia na pokolenie, pobudował ją dawny właściciel tej ziemi (czy to był Sylwester Sławski, czy Niemiec o nie znanej tożsamości tego nie wiem). Kapliczka była postawiona jako wotum wdzięczności za jego cudowne ocalenie. Ów właściciel był we Francji podczas wojny francusko-pruskiej, między Cesarstwem Francuskim a Królestwem Prus (wojna trwała od 19 lipca 1870 r. do 10 maja 1871 r.). Wtedy też podczas toczących się walk, ukrył się za kapliczką z Chrystusem Ukrzyżowanym na krzyżu, dzięki temu ocalił swoje życie i szczęśliwie powrócił do rodziny w Obielewie. Bardzo chciał by na terenie majątku znajdowała się podobna figurka Jezusa, która mogłaby upamiętniać jego cudowne ocalenie. Tak też się stało, kapliczka z rzeźbą do dzisiaj przypomina wydarzenia z przed 150 laty, a mieszkańcy mówią, że chroni ich od różnych przeciwności losu

Ciekawostki

We wsi zachował się park podworski, który niestety zatracił dawny układ przestrzenny. Zatarły się dawne alejki i szpalery na skutek samosiewek krzewów i drzew liściastych. Nadal rosną tu okazałe wiązy, lipy, olchy i jesiony, natomiast wśród cennego starodrzewu trzeba zwrócić szczególną uwagę na okazy pomnikowe: dwa buki pospolite o obw. w pierśnicy ok. 340 i 410 cm, oraz lipa drobnolistna o obw. ok. 465 cm.

W dawnych czasach, w pobliżu Obielewa na mocno bagnistych terenach, znajdowała się osada o nazwie Stara Wieś. Współcześnie na polu uprawnym, które znajduje się w tamtym miejscu, rolnicy podczas orki wykopują różne przedmioty, szczególnie na powierzchnię ziemi wydostają się różne wyroby garncarskie.

DAMIAN RYBAK
Fot. D. Rybak