Dwór z duchem rodziny Brzeskich w Jabłkowie

Ziemia skocka ma miejsca, które warto odkrywać. Chciałbym zabrać Was drodzy Czytelnicy do małej miejscowości Jabłkowo. Nazwa wioski pochodzi od nazwy osobowej jabłko, a pierwsze wzmianki o wiosce są z przełomu XIV i XV wieku. Jest to klasyczna wieś, której historia i dzieje nieodłącznie związana są z lokalnym majątkiem ziemskim. W roku 1846 właścicielem Jabłkowa był Jan Brzeski herbu Topór i to dzięki niemu zawitałem do tej miejscowości.

Jedną z pozostałości rodu Brzeskich jest dwór z 2 połowy XIX znajdujący się na terenie majątku ziemskiego. Dwór otoczony jest pozostałościami parku. Po rodzinie Brzeskich dwór przejęli Buchowscy a następnie Zaborowscy. W czasie drugiej wojny światowej rękę na majątku położyli Niemcy (zarządcą był Sznajder) a po wojnie działał tu PGR.

Tabliczka z informacją

Wejście na teren zespołu dworskiego znajduje się przy głównej drodze w kierunku na Raczkowo. Co mnie upewniło do tego, że nie ma zakazu wejścia na teren parku to tabliczka na której widnieje napis „Obiekt monitorowany, przebywanie na terenie parku po 18, zabronione. A, że była to godzina poranna spokojnie wszedłem aby zobaczyć co się kryje na tym wysokim murem.

Na początku widać, że właściciele  postawili na sport i pobudowali boiska do piłki nożnej oraz siatkówki. Oprócz tego jest miejsce na ognisko z ławeczkami. To się bardzo chwali. Szkoda jednak, że ktoś o nich zapomniał i powoli trawa je zarasta a to raczej zniechęca do przebywania na ich  terenie.

Budynek dworu szybko zauważyłem i skierowałem się w jego stronę. Po przejściu przez linię rosnących  grabów  i lip, minąłem mały stawek nad brzegiem, którego pobudowano kilka stylizowanych na stare domki wiat. Możliwe, że powstały one na potrzeby ostatniego właściciela, który chciał stworzyć tu wiosnę prasłowiańską, której uczestnicy prezentowali by odwiedzającym dawne obyczaje naszych przodków.

Biały dwór

Budynek nie jest jednorodny i widać, że zbudowany z rożnych stylów. Do starszej parterowej części z poddaszem użytkowym przypominającym klasyczne polskie dworki, dołożony jest budynek o dwóch poziomach, przypominający bardziej domy jednorodzinne z okresu PRL–u. Różnica jednak polega na tym, że ten budynek ładnie się prezentuje gdyż na samym szczycie znajduję się ozdobna balustrada. Do budynku jest kilka wejść poprzez schody, zarówno do starszej i nowszej części. Od boku dworku znajduję się duży taras, natomiast od samego frontu podkreślający wiejski styl dworku zbudowano drewnianą z szklanymi szybkami werandę.

Dwór prezentuje się okazale ale...

Widać, że dwór był odrestaurowany oraz że ktoś o niego zadbał. Na budynku widnieje tabliczka,że na odrestaurowanie uzyskano środki unijne, jednak nie widać żadnych informacji jaki będzie dalszy los budynku. Wymienione zostały okna wraz z tynkami a całość została pomalowana. Patrząc na starsze zdjęcia tego miejsca widać, że zostało tu włożone dużo pracy aby miejsce odzyskało urok. Niestety aktualnie dwór stoi pusty i zarasta.

Rodzina Brzeskich na stałe związała się z tą ziemią, ponieważ na terenie niedalekiego drewnianego kościoła pw. św. Michała Archanioła z 1754 roku zbudowany został grobowiec gdzie członkowie rodziny spoczywają.

SZYMON RAITH
Fot. Sz. Raith